این صحنه را تصور کنید: رادیو را روشن می‌کنید و می‌شنوید که گوینده می‌گوید: «بنا بر گزارش سازمان جهانی بهداشت، مرگ‌و‌میر جهانی ناشی از این بیماری این هفته بیش از ۷۰۰ مورد افزایش یافته و به ۵۷۰۰ نفر رسیده است. در اروپا، اوکراین در حال تعطیلی مدارس و سینماها است و اجتماعات عمومی را ممنوع اعلام کرده. در بریتانیا، موارد هر هفته دو برابر می‌شود. در آمریکا، رئیس جمهور در حال اعلام وضعیت اضطراری ملی است.»
این اخبار بسیار آشنا به نظر می‌رسد؛ اما این رویدادها در اکتبر سال ۲۰۰۹ اتفاق افتاد، وقتی جهان آخرین دنیاگیری خود یعنی آنفلوانزای خوکی را تجربه کرد. به گزارش بی‌بی‌سی، تصور می‌شود ویروس H1N1 سفر مرگ‌بار خود را در خوک‌ها در منطقه‌ی کوچکی در مکزیک مرکزی در ژانویه ۲۰۰۹ شروع کرده باشد. تا ماه مارس، اولین موارد در کالیفرنیا و تگزاس گزارش شد. تا ژوئن، ویروس در ۷۴ کشور جهان حضور داشت. یک سال بعد، وقتی سازمان جهانی بهداشت پایان دنیاگیری را اعلام کرد، بین ۱۵۱,۷۰۰ تا ۵۷۵,۴۰۰ نفر جان باخته بودند.
تلاش گسترده واکسیناسیون جهانی به پایان دادن دنیاگیری کمک کرد؛ اما ویروس H1N1 هنوز با ما است. این ویروس هر سال به‌عنوان آنفلوانزای فصلی در گردش است و موجب بیماری، بستری شدن و مرگ می‌شود. دانشمندان در سراسر جهان H1N1 و دیگر انواع آنفلوانزای خوکی را مورد نظارت قرار می‌دهند تا درک بهتری از نحوه‌ی آغاز این بیماری‌ها به دست آورند و دریابند که چگونه ویروس بعدی را قبل از اینکه به دنیاگیری تبدیل شود، متوقف کنند؛ اما متوقف کردن ویروس کار پیچیده‌ای است که با فعالیت‌های انسانی بسیار سخت‌تر می‌شود.
با گسترش دنیاگیری آنفلوانزای خوکی در سراسر جهان در سال ۲۰۰۹، بسیاری از کشورها سینماها را تعطیل و اجتماعات عمومی را محدود کردند
برای درک آنچه با آن رو‌به‌رو هستیم، همکاری گسترده‌ای در ۲۵۰۰ مزرعه پرورش خوک در اروپا در حال انجام بوده است و از بیش از ۱۸ هزار خوک نمونه‌گیری شده است. ویروس‌های آنفلوانزای نوع A (ویروس‌هایی که می‌توانند به ویروس‌های دنیاگیری انسان تبدیل شوند) در بیش از ۵۰ درصد از مزارع، خصوصاً در مناطق تولید متراکم خوک ازجمله دانمارک، بریتانی (در فرانسه)، شمال غربی آلمان و هلند، حضور داشتند. به‌عبارت‌دیگر، پژوهشگران دنیاگیری را پیدا کردند که در انتظار رخ دادن است.
روتر چیست چه کاربرد و وظیفه ای در شبکه دارد؟